ŻUR

Wiecie o czym będzie mowa? Na pewno nie o żurku jako zupie. Będzie o paleniu żuru. Na moich terenach istnieje tradycja palenia ogniska w środę przed Wielkanocą. Kiedyś palono ogniska aby pozbyć się wszystkiego co zbyteczne, np starych rupieci, gałęzi pozostałych z przycinania drzew owocowych itp.
Ogień to symbol oczyszczenia i radości.
Ja palę żur od podstawówki. Pamiętam jak już tydzień wcześniej zaczynaliśmy przygotowania zbierając gałęzie w lesie. Nie wyobrażam sobie wielkanocnych przygotowań bez tego rytualnego ognicha. Jako, że Lenusia jest fanką grillowanych kiełbasek, nie mogliśmy odmówić sobie przyjemności wciągnięcia jej w żurową tradycję. Dzień przed ŻUREM (we wtorek) Lena wybrała się na farmę (czyli do moich teściów) i pomagała w przycinaniu drzewek. Sama dzielnie stała na drabinie i próbowała co nieco uciachać. Przyleciała do domu zachwycona mówiąc, że ma duży stos i jutro zrobi ognisko z kiełbaskami :)
Nastała środa i Lena od rana nawijała o ognisku. Po obiedzie wybraliśmy się już całą 4 na farmę. Lena odrazu przystąpiła do prac

Lenka żadnej pracy się nie boi

Woda to Leny żywioł Ci co do nas zaglądają na pewno o tym wiedzą. Tak więc i tym razem nie obyło się bez pultania

Ślady wodnych zabaw pozostały na Lenusi w postaci mokruteńkich rękawów. Na szczęście przezorni rodzice mieli coś do przebrania i można było szaleć dalej...

Rośnie nam kobieta siłacz ;P

Były także wcześniej już wspomniane kiełbaski

Lenka nie mogła się doczekać kiełbasek. Jak już przyszło co do czego wrąbała całą!

To popołudnie było baaardzo udane :)

 Lenkowa mina chyba nie pozostawia wątpliwości.

Napewno w przyszłym roku również będziemy palić żur. Będzie pewnie jeszcze weselej, bo Kika doda swoje trzy grosze. Tegoroczna imprezkę cała przespała oczywiście w wózku w okolicach ogniska :)

a może i Wy w przyszłym roku będziecie palić żur? hmmm?

Szczerze Was do tego zachęcam, zabawa jest przednia :D

dobrego dnia Wam życzę